Ik ben nu een week in New York en het begint al vertrouwd te voelen. Ik reis alleen met de metro dwars door de stad heen. Rense en ik wonen in Harlem, waar wij tijdelijk een appartement huren en kijken uit over Broadway, een brede straat waar het ontzettend druk is, niet alleen qua verkeer en grote trucks die onder je raam staan te ronken, maar ook speelt het leven zich hier buiten af. Tot ongeveer 5.00 ‘s ochtends, dan keert de rust enigszins terug. Hoezeer ik ook gewend geraakt ben aan het slapen in het bos in Enschede, ook op geluid gedij ik goed. Het geeft een heel levendig gevoel. De wijk is zo divers, dat ik niet kan stoppen met kijken naar de mensen. Het stukje van de metro naar huis geeft al veel stof tot tekenen en ik twijfel er niet aan dat ze allemaal gaan terugkomen in mijn werk: de vrouw met de krulspelden nog in, die boodschappen doet, de Afro-Amerikaanse man met een prachtig zwart pak aan met blinkende witte schoenen eronder, hij leek zo uit de jaren 30 te zijn gestapt. Maar ook de Afrikaanse man met een ontzettend hoge gele tulband om zijn haar gebonden en de jonge vrouwen die midden op straat liggen te slapen. En zo kan ik nog wel even doorgaan, het is zo indrukwekkend. Wat mij het meeste raakt aan deze stad is al die verschillende mensen die hier samen leven en dat overal al die verschillende culturele invloeden merkbaar zijn. Dit is wat mij in november ook al op viel en weer ben ik er door verrast.
Afgelopen zaterdag was ik bij een opening van het Manhattan Graphic Center. Een paar dagen daarvoor was ik al kennis gaan maken omdat ik daar heel graag een nieuwe serie grafiek wil gaan afdrukken. Het was een expositie van werk van de kunstenaars die daar hun werk afgedrukt hebben. Er zaten een paar hele mooie prenten tussen. En wat opviel was dat het net allemaal wat losser was dan in Nederland, meer gemengde technieken en experimenteel. Tijdens de opening hoorde ik enthousiaste verhalen over de workshop ‘paper lithography’. Een hele directe simpeler manier van afdrukken maken waarbij je geen platen of litho-steen gebruikt maar het papier is de plaat?! Het lijkt mij interessant en het kan ook goed gecombineerd worden met andere grafische technieken. Dus uiteindelijk heb ik mij voor de tweedaagse workshop opgegeven. Ook ga ik weer etsen maken en mag, door mijn ervaring op dit gebied, zelfstandig werken in de studio.
Ik kijk uit naar deze combinatie: iets nieuws leren en een vertrouwde techniek gebruiken waarin ik mij direct weet uit te drukken.
Maar ik blijf niet alleen binnen in het grafisch centrum, dat zou zonde zijn. De buitenwereld heeft zoveel te bieden hier dus ik wil vooral mijn wandelingen blijven maken om de stad beetje bij beetje ‘door te krijgen’.
‘Het zou fijn zijn, bedacht ik, een tijdje aan het water te staan. ( uit: Open Stad, Teju Cole)
Hudson River, Foto Rense Nieuwenhuis