Projects. Zo worden de enorme flatgebouwen genoemd die je hier in verschillende delen van de stad tegenkomt. Wanneer ik naar ons appartement ga met de subway rijdt deze een stukje boven de grond en daar is waar ik deze reusachtige flats zie; ik begreep al snel dat dit zo’n beetje de huisvestiging is wanneer je het niet breed hebt.
Door de joodse bevolking worden deze massale flatgebouwen dan ook wel ‘ghetto’s’ genoemd.
Vorige week zondag waren wij in Queens op uitnodiging van een collega van Rense. Zij en haar man hebben ons rondgeleid door één van deze ‘boroughs’ van New York City. Zij zijn allebei sociaal werkers en wisten heel veel te vertellen over de sociale structuur in New York, dus zo kwam ik te weten dat deze enorme flats ‘projects’ heten en dat het inderdaad een verschrikking is om er te wonen. Bijvoorbeeld: in de zomermaanden kan hier de temperatuur aardig oplopen tot boven de veertig graden en dan wil het wel eens gebeuren dat er in die flats een lift kapot gaat. Maar denk maar niet dat dit meteen gerepareerd wordt, dit kan maanden duren en in het ergste geval soms een jaar! Met als gevolg dat mensen het hele eind omhoog moeten lopen in die stikhitte, men raakt overhit, ruzies ontstaan en zo loopt de criminaliteit aardig op in de stad. Ik kan mij er niets bij voorstellen hoe de dingen hier soms geregeld zijn: dan loop je door een museum met de prachtigste kunst van de wereld en vervolgens zie je bittere armoede.
Queens is een zeer gevarieerde wijk van New York City. Af en toe waan je je in Europa met een straat vol vakwerkhuisjes, zeer lieflijk en kalm. Zodra je een straat verder loopt ben je in een buurt met van die typische houten Amerikaanse veranda huizen met een wirwar aan telefoonpalen en draden. Wat mij opviel waren witte en roze vlaggen die voor sommige deuren in de grond waren geprikt. Ik vroeg aan Rense’s collega’s wat dit betekende en deze staan voor het aantal families die in één huis wonen, en er kunnen wel vijf tot zeven vlaggen voor zo’n huis staan!
Maar toch, Queens maakte veel indruk op mij. Dit komt door de afwisseling tussen de chaotische straten en de rustige groene wijken. Er is niet of nauwelijks hoogbouw en er is een enorm park waar op warme dagen families naartoe komen om te picknicken en eventueel een baseball game op de radio te luisteren. In het midden bevind zich een sculptuur van een enorme wereldbol waar een fontein omheen zit. Vorige week was het zo warm dat kinderen massaal in de fontein aan het spelen waren. Echt een mooi gezicht.
Als ik zou mogen kiezen zou ik liever in Queens wonen dan in Manhattan. Hier lijkt de open stad net wat gedempter dan op het eiland.
